ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Ὅλοι καὶ ὅλα γιὰ τὴν σωτηρία τῆς πατρίδας

Γράφει ὁ Δημήτρης, Νατσιὸς δάσκαλος-Κιλκὶς
«εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων» πρὸς Τιμόθεον Α, ε’, 8
Ἡ μεγαλύτερη σύγχυση τούτη τὴν παμπόνηρη ἐποχὴ ἐντοπίζεται στὴν στάση τῶν Ἑλλήνων ἔναντι τῶν λαθρομεταναστῶν.
(Ὁ κοινὸς νοῦς λέει ὅτι ἂν κάποιος εἰσβάλλει στὴν χώρα σου, ὄντας ἀπρόσκλητος καὶ ἀνεπιθύμητος, λαθραίως καὶ παρανόμως, σύμφωνα μὲ τὰ ἔγκυρα λεξικά, ὀνομάζεται λαθρομετανάστης. Ὅπως λέγεται λαθροθήρας αὐτὸς ποὺ κυνηγᾶ χωρὶς ἄδεια, ὁ λαθροϋλοτόμος καὶ ὁ λαθρεπιβάτης. Ὁ κυρ-Φίλης ὑπουργός, στὴν πρόσφατη ἐπιστολή του στὰ σχολεῖα, ταυτίζει τοὺς Ἕλληνες, Χριστιανοὺς Ὀρθοδόξους τοῦ ’22, τοὺς διωκόμενους καὶ σφαγιασθέντες ἀπὸ τοὺς μωαμεθανοὺς γενοκτόνους μας τοῦ Κεμάλ, μὲ τοὺς νῦν λαθρομετανάστες, οἱ ὁποῖοι, ἀντὶ νὰ καταφύγουν στὶς ὁμόδοξές τους χῶρες τοῦ Ἰσλάμ, καταφεύγουν στὴν ἄπιστη Εὐρώπη. Θλιβερὲς συγκρίσεις ἀπὸ ἕναν ἀρνητὴ τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἀνατολῆς).

Περίεργη καὶ ἐπαμφοτερίζουσα εἶναι καὶ ἡ στάση κάποιων χριστιανῶν. «Τί θὰ ἔκανε ὁ Χριστὸς στὴ θέση μας;», «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», εἶναι οἱ συνήθεις… παραπομπές.
Καρυκεύουν τὴν ἐρώτηση καὶ μὲ ἀναφορὲς στὸν Καλὸ Σαμαρείτη ἢ στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα «ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με». (Μάτθ. ΚΕ, 35).
Ὁπότε ὀφείλουμε «νὰ ἀνοίξουμε τὴν ἀγκαλιά μας» (κατὰ κυρ-Φίλη) καὶ νὰ «συναγάγουμε»...τοὺς ξένους λαθρομετανάστες, διότι εἶναι εὐαγγελικὴ ἐπιταγή.


Ἐρωτῶ καὶ ἀπευθύνομαι κυρίως στοὺς «προοδευτικοὺς» ἱερωμένους πού ἀποκοιμίζουν τὸν κόσμο μὲ τὶς ἀγαπολογίες τους: Ὁ Κολοκοτρώνης, ὅταν «ἀποφάσισε νὰ κάμει» τὴν Ἐπανάσταση, γιὰ νὰ ἐκδιώξει τὴν μισητὴ ἡμισέληνο, ἔτσι σκεφτόταν; Θὰ ἔκοβε τούρκικα κεφάλια ὁ Νικηταρᾶς ὁ Τουρκοφάγος, ἂν δὲν εὐλογοῦσε ἡ Ἐκκλησία τὰ ὄπλα τοῦ Ἀγώνα τῆς Παλιγγενεσίας; Τί τραγουδοῦσαν τότε οἱ Ρωμιοί; «Χαρὰ ποὺ τὸ ‘χουν τὰ βουνὰ τὰ κάστρα περηφάνια/ γιατί γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει καὶ ἡ Πατρίδα./ Νὰ βλέπεις διάκους μὲ σπαθιά, παπάδες μὲ ντουφέκια/ νὰ βλέπεις καὶ τὸν Γερμανό, τῆς Πάτρας τὸν δεσπότη/ πῶς εὐλογάει τ’ ἅρματα κι εὐχιέται τοὺς λεβέντες».

Ὁ ἐπίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος, τὸν ὁποῖο ὁ Κολοκοτρώνης ἀποκαλοῦσε καπετὰν Δεσπότη, εὐλογεῖ τ’ ἅρματα στὸ Βαλτέτσι, ζώνεται τὰ γιαταγάνια καὶ τὰ καριοφίλια καὶ πολεμᾶ.
Ὁ Σαλώνων Ἠσαΐας, ὁ πρῶτος Ἕλληνας ἱεράρχης ὁ ὁποῖος ἔπεσε ὑπὲρ πατρίδος, τὴν ὥρα τῆς μάχης τῆς Ἀλαμάνας, δὲν εἶχε ὑπ’ ὄψιν του τὸ Εὐαγγέλιο; Γιατί «ρίχνανε στὸ θυμιατὸ μπαρούτι γιὰ λιβάνι» οἱ παπάδες καὶ θυσιάζονταν γιὰ τὴν λευτεριὰ τοῦ Γένους. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ξαναπίασαν τὸ ἁγιοπότηρο, ὅμως ἒφτιαξαν πατρίδα. Ποιμένες καλοὶ ποὺ θυσιάστηκαν ὑπὲρ τοῦ σκλαβωμένου ποιμνίου τους.

Παραπέμπω καὶ σ’ ἕνα περίφημο κείμενο τοῦ Δασκάλου τοῦ Γένους Κωνσταντίνου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμων, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε «μέγας ἐκκλησιαστικὸς ἀνήρ, λαμπρὸν κόσμημα καὶ μέγα καύχημα τοῦ ἑλληνικοῦ Γένους».

 «Λέγω πρῶτον, ὅτι χρεωστεῖς, χριστιανέ, καθὸ χριστιανὸς νὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ εὐεργετῆς τὴν Πατρίδα. Σὲ προστάζει ὁ θεῖος νόμος “ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν”. Πλησίον σου εἶναι βέβαια πάς ἄνθρωπος, ἀλλὰ ποιός δύναται νὰ εἶναι πλησιέστερός σου παρὰ τοὺς συγγενεῖς καὶ ὁμοπίστους καὶ συμπολίτας σου. Οὗτοι εἶναι ἀδελφοί σου, οἵτινες συγκατοικούσι μετά σου εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν χώραν, ὡσὰν εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν οἰκίαν, οὗτοι ἔχουσι τὸν αὐτὸν καὶ σὺ πατέρα, τὸν Θεόν, τὴν αὐτὴν καὶ σὺ μητέρα, τὴν Ἐκκλησίαν, τὸ αὐτὸ γενέθλιον ἔδαφος, καὶ τὰς αὐτᾶς τροφᾶς, τοὺς αὐτοὺς νόμους, τοὺς αὐτοὺς ἄρχοντας καὶ ποιμένας καὶ διδασκάλους, τὰς αὐτᾶς πρὸς σὲ κοινᾶς καὶ πανηγύρεις καὶ ἀπολαύσεις καὶ λύπας καὶ χαρᾶς, ὅσον λοιπὸν εἰλικρινέστερον ἀγαπᾶς τοὺς συμπατριώτας καὶ τὴν Πατρίδα, τόσον βεβαιότερον ἐκπληρώνεις τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ πάλιν ἐξ ἐναντίας, ὅσον ἀμελεῖς καὶ προδίδεις πολλάκις τῆς Πατρίδος τὰ συμφέροντα, τόσον ἐξελέγχεσαι παραβάτης τοῦ θείου νόμου, καὶ τοῦ πλησίον σου ἐχθρὸς χειρότερος ἀπίστου. “Eι τὶς τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται, καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων”...

Τόσον ἱερὸν καὶ θεῖον δῶρον εἶναι ἡ Πατρὶς ὥστε ἐν τῶν μεγίστων σημείων τῆς κατὰ τῶν ἀνθρώπων δικαίας ὀργῆς τοῦ Θεοῦ γίνεται πολλάκις ἡ στέρησις τῆς Πατρίδος.
...Καὶ ἂν λοιπὸν ἡ Πατρὶς εἶναι τόσον σεβάσμιον, τόσον πολύτιμον, τόσον ἀγαπητόν, εἰς τὸν Θεόν, φανερὸν ὅτι χριστιανός, ὅστις ἀγαπᾶ μάλιστα τὸν Θεό, καὶ τὸν πλησίον, χρεωστεῖ νὰ ἀγαπᾶ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ Πατρίδα».
(Κων. Κούρκουλα, «Λεύκωμα Δασκάλων τοῦ Γένους», σελ. 160, Ἀθήνα 1971).

Διασώζει ὁ Ἰ. Πολέμης τὴν ἀπάντηση κάποιας γιαγιᾶς πρὸς τὸν ἐγγονό της, ποὺ ἀποροῦσε γιατί τὴν ἔβλεπε κάθε βράδυ μετὰ τὸν ἑσπερινὸ μαζὶ μὲ τὰ εἰκονίσματα νὰ θυμιατίζει καὶ τὸ καριοφίλι τοῦ παπποῦ.
«Τὸ καριοφίλι ποὺ θωρεῖς
ψηλὰ στὸν τοῖχο νὰ σκουριάζει
παιδάκι μου, μὴν ἀπορεῖς
ἁγιολιβάνι τοῦ ταιριάζει
γιατί χωρὶς αὐτὸ
χωρὶς τὸ φλογερό του στόμα
θὰ ‘μαστε σκλάβοι ἀκόμα».
(«Ἱεράρχες, Ἐθνάρχες», π. Θεοδώρου Ζήση, σελ. 30).
«Ἡ ἀπάντηση τῆς ὥριμης γερόντισσας», σημειώνει ὁ σεβαστὸς παπα-Θόδωρος, «εἶναι ἀπάντηση τῆς γηραιᾶς ἑλληνικῆς ἱστορίας στοὺς ἀνώριμους μελετητές της».

Οἱ δεσποτάδες τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα ζώστηκαν τ’ ἅρματα καὶ ἔσωσαν τὴν Μακεδονία.
«...Στὴ μέση φοροῦσα μία πέτσινη ζώνη ἀπ’ ὅπου κρέμονταν ἀπὸ τὴ μία μεριὰ ἡ θήκη τοῦ πιστολιοῦ μου, ποὺ ἦταν μεγάλο καὶ γίνονταν ἐν ἀνάγκη καὶ τουφέκι, κι ἀπ’ τὴν ἄλλη ἕνα μαχαίρι γιὰ στρατιωτικὸ ἢ ἀστυνομικό. Συχνὰ γυμναζόμουν εἰς τὸ σημάδι...», διηγεῖται ὁ ἡρωικὸς μητροπολίτης Καστοριᾶς Γερμανὸς Καραβαγγέλης. (Ἄντ. Μπέλλου-Θρεγιάδη, «Μορφὲς Μακεδονομάχων, σελ. 75-76).

Ὁ ἐπίσκοπος Πελαγονίας, Ἰωακεὶμ Φορόπουλος, ὅταν ἐνθρονίστηκε στὸ Μοναστήρι, βροντοφώνησε στὸν ἐμπερίστατο λαό, ποὺ σφαζόταν ἀπὸ τοὺς Κομιτατζῆδες: «Δὲν ἦρθα νὰ σᾶς διδάξω ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, ἀλλὰ ὀφθαλμοὺς ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντας ἀντὶ ὀδόντος». Ὁ Κορυτσᾶς Φώτιος, ὁ Γρεβενῶν Αἰμιλιανός, ὁ Μελενίκου Κωνσταντῖνος, ὁ Ἐλευθερουπόλεως Γερμανός, ἔπεσαν μαχόμενοι, κοσμώντας τὸ Εἰκονοστάσι τοῦ Γένους.

Ὅταν στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ 1907 ὁ λαὸς τῆς Δράμας ἀποχαιρετᾶ τὸν δεσπότη του, τὸν μετέπειτα ἐθνοϊερομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσόστομο, ὁ δημογέροντας Νίκας ἐνώπιον τῶν χιλιάδων ποὺ εἶχαν μαζευτεῖ στὸ σταθμό, ἀναφωνεῖ: «Δέσποτα, μᾶς παρέλαβες λαγοὺς καὶ μᾶς ἔκαμες λιοντάρια. Μεῖνε ἥσυχος. Θὰ γίνει τὸ θέλημά σου». Κι ἔγινε. (Ν. Βασιλειάδη, «Γιὰ τὴν Ἐλευθερία», σελ. 265). Δὲν ἦταν πιστοὶ αὐτοὶ οἱ ἡρωικοὶ Ἐπίσκοποι; Ἦταν, ἀλλὰ προνοοῦσαν γιὰ τοὺς οἰκείους, γιὰ τὸ Γένος.

Τὰ γράφω αὐτὰ γιὰ νὰ κατανοήσουν κάποιοι ὅτι τούτη τὴν στιγμὴ διακυβεύεται ἡ ἱστορική μας ὕπαρξη. Ἂν ἀνεχτοῦμε τὴν ἐγκατάσταση τῶν μωαμεθανικῶν ὀρδῶν, ἂς θυροκολλήσουμε τὸ ἀγγελτήριο θανάτου μας. Σὲ λίγο καιρὸ δὲν θὰ ὑπάρχουν «καλοὶ σαμαρεῖτες», θὰ περιφέρονται ἐξαθλιωμένοι μωαμεθανοὶ ποὺ θὰ ξεσπάσουν πάνω μας γιὰ ὅλα τὰ δεινά τους. (Μωαμεθανοὶ καὶ ὄχι μουσουλμάνοι. Ὀπαδοὶ τοῦ Μωάμεθ εἶναι καὶ τίποτε ἄλλο).

Μὴν καταπίνετε τὰ παραμύθια τῶν σάπιων καναλιῶν. Οἱ ροὲς ἀπὸ τὴν Τουρκία, τὸ κράτος συμμορία, δὲν πρόκειται νὰ σταματήσουν. Μᾶς προορίζουν γιὰ βαλκανικὸ ἐμιράτο. Βρισκόμαστε ἐνώπιον ἐθνικῆς προδοσίας. Μὴν τοὺς πιστεύετε. Λένε ψέματα. Ὅλοι καὶ ὅλα γιὰ τὴν σωτηρία τῆς πατρίδας μας...

3 σχόλια:

ΕΛΛΗ είπε...

Πολύ καλή η ανάρτηση.Εξηγεί πολλές απορίες,αλλά και εμψυχώνει.Χρειαζόμαστε όσο ποτέ την ανύψωση του ηθικού μας,της εθνικής μας συνείδησης,όσοι φυσικά την έχουν ακόμη.Η εκκλησία μας είναι το μόνο μας καταφύγιο.

k.Pittas είπε...

Η ανάρτηση,όντως πολύ καλή και εθνικό με φρόνημα, όπως άλλωστε όλες οι δημοσιεύσεις του κ.Νατσιού. Ο αντίλογός μου όμως παραμένει:ποιά είναι η ορθόδοξη στάση μας απέναντι στο προσφυγικό πρόβλημα και τον υπαρκτό πόνο αυτών των ανθρώπων;Είναι δική μας υπόθεση να ξεδιαλύνουμε ποιός είναι ή δεν είναι πρόσφυγας;Μήπως ,γνώμη μου ταπεινή,συνιστά δικαιολογία για την απραξία μας απέναντί τους;Η αρετή της διάκρισης,εν Πνεύματι Αγίω, δεν υπαγορεύει στον καθένα μας το ορθό;Η προσωπική μου στάση και πρόταση είναι,αφού ξετυλίξουμε (προσωπικά και με προσευχή) στην ψυχή μας το κουβάρι που κάποιοι τεχνηέντως έμπλεξαν, να ενισχύσουμε πρώτα τους δικούς μας εμπερίστατους ανθρώπους αλλά καισε αυτούς τους δύστυχους να προσφέρουμε έστω..."τον οβολό της χήρας του Ευαγγελίου. Τόσο το Άγιο Ευαγγέλιο,όσο και πλείστες πατερικές παραπομπές μπορούν εύκολα να στηρίξουν οποιαήποτε θέση θέλει λάβει κάποιος.Ας αφήσουμε την καρδία να αποφασίσει!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ είπε...

Αδελφοί μου της ιστοσελίδας. (απευθύνομαι σε Χριστιανική ιστοσελίδα και σε συνειδητούς Χριστιανούς)
Οφείλω να σας θέσω ορισμένες σημαντικές ερωτήσεις σχετικές με το άρθρο που δημοσιεύσατε.
Μήπως είναι βλασφημία, να αποκαλούμε καρυκεύματα τα λόγια του Κυρίου μας και να παρουσιάζουμε σαν αμαρτία την εφαρμογή τους στους ελάχιστους αδελφούς μας;
Ποια ιδιότητα μας θα ιεραρχήσουμε πρώτη, του χριστιανού, η του Έλληνα;
Όταν σε λίγα χρόνια θα βρεθούμε απολογούμενοι απέναντι στον Χριστό, δεν νομίζω να μας ρωτήσει εάν ήμασταν Έλληνες Γερμανοί η Πακιστανοί.
Σίγουρα όμως θα μας ρωτήσει εάν ταΐσαμε τον πεινασμένο , ποτίσαμε τον διψασμένο, και νοιαστήκαμε για τον ξένο η τον φυλακισμένο που στο πρόσωπο του κρύβετε ο Χριστός.
Την ζωή μας να την δώσουμε εάν χρειαστεί για την πατρίδα, όχι όμως και να καταδικάσουμε την αθάνατη ψυχή μας να την σε αιώνια κόλαση.
Τι σχέση έχει η σκληρή κατοχή των Οθωμανών, με τον ξεριζωμό αυτών των δυστυχισμένων που φεύγουν για να γλυτώσουν από τον βέβαιο θάνατο;
Τώρα έχουμε βαυαροκρατία και μάλιστα χωρίς πόλεμο. Αυτοί που μας επιβουλεύονται, δεν είναι οι πρόσφυγες που θέλουν απλώς να περάσουν και δεν τους αφήνουνε, αλλά οι άθλιοι δήθεν σύμμαχοι μας, που μας παίρνουν και τα σώβρακα και δεν μιλάει κανείς γι αυτό.
Ποιοι δημιουργούν αυτή την κατάσταση και αναγκάζουν αυτούς τους ανθρώπους να ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους για να σώσουν την ζωή τους;
Εάν θέλανε να μείνουν και να μολύνουν το καθαρό Ελληνικό αίμα μας, γιατί μαζεύονται όλοι τους κοντά στα βόρεια σύνορα μας και δεν σκορπίζονται σε ολόκληρη την Ελλάδα;
Ποιοι φταίνε για τον εμφύλιο στην Συρία;
Ποιοι τοποθετούν και κατευθύνουν τις κυβερνήσεις σε Πακιστάν Αφγανιστάν και τις όλες χώρες της Ασίας;
Ποιοι δημιούργησαν και εξόπλισαν τον ISIS για τα δικά τους συμφέροντα;
Ποιοι μας τσουβάλιασαν στην χαβούζα της ΕΟΚ, (χωρίς καν να μας ρωτήσουν) εδραίωσαν την μασονία στην Ελλάδα, και τώρα τους τιμούμε με τον τίτλο του εθνάρχη;
Ποιοι υπόγραψαν την SENGEN, το Δουβλίνο 2 και τόσες άλλες συνθήκες, που μας αλυσόδεσαν και μας σέρνουν όπως την αρκούδα ο αρκουδιάρης από την μύτη;
Ποιοι ξεπούλησαν και ξεπουλάνε ότι απόμεινε από την δύστυχη πατρίδα μας;
Ποιοι παραδώσανε και παραδίδουν την εθνική κυριαρχία μας στους ξένους άρπαγες;
Τα βάζουμε με τα θύματα και αφήνουμε τους θύτες να αλωνίζουν.
Δεν αναφέρει πουθενά στο άρθρο, ποια είναι κατά την γνώμη του η λύση για το πρόβλημα;
Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πλήθος των προσφύγων;
Τι θα πρέπει να κάνουν οι άντρες του λιμενικού όταν τους βρίσκουν μεσοπέλαγα στριμωγμένους σαν τις σαρδέλες με τα παιδιά τους στα φουσκωτά και τα σαπιοκάραβα;
Μήπως να τους πυροβολούν η να τους εμβολίζουν;
Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν από το να τους σώσουν την ζωή;
Αυτό θα έκανε και ο καθένας που θέλει να θεώρει τον εαυτό του άνθρωπο. Πόσο μάλλον ένας που θέλει να λέγεται χριστιανός;
10000 ψυχές με γυναίκες και παιδιά πνίγηκαν από το 2014 μέχρι σήμερα στην μεσόγειο, στην προσπάθεια τους να βρουν κι αυτοί μια θέση στον ήλιο.
Εάν λογοδοτήσουμε στον Κύριο γιατί αδιαφορήσαμε γι αυτούς τους συνανθρώπους μας, ξένος είμην και ου συνηγάγετε μοι, ας φανταστούμε τι θα γίνουμε εάν τους πολεμάμε και παροτρύνουμε και άλλους χριστιανούς εναντίων τους.
Ας προσέξουμε αδελφοί μου.
Στο χέρι μας είναι να έχουμε δίπλα μας την ημέρα της κρίσεως σαν συνηγόρους υπεράσπισης όλους αυτούς τους δύστυχους, και όχι απέναντι μας σαν αμείλικτους μάρτυρες κατηγορίας.
Σεκέρογλου Αναστασιος