Την ύπαρξη των αγγέλων τη δεχόμαστε χωρίς να μπορούμε να την αποδείξουμε, όπως συμβαίνει με την ύπαρξη του Θεού.'Αν λάβουμε όμως ύπόψη το πλήθος των ναών, των μονών και των ναϋδρίων που έχουν ανεγερθεί και τιμώνται στο όνομα των αγίων αγγέλων, το πλήθος των εικόνων τους, πού γεμίζουν κυριολεκτικά τους ναούς μας, καθώς και το πλήθος των ύμνων πού αναφέρονται σ' αυτούς, βλέπουμε πόσο μεγάλη θέση κατέχει ό αγγελικός κόσμος στη ζωή και ευσέβεια του ορθόδοξου λάου.
Κοιτάζοντας προσεκτικά τα κείμενα των καθημερινών ακολουθιών της Εκκλησίας μας, θα παρατηρήσουμε ότι γίνεται πάρα πολύ συχνά αναφορά στους αγίους αγγέλους. Οί προσευχές πού απευθύνονται στους αγγέλους δείχνουν το σεβασμό και την αγάπη μας σ' αυτούς.
Έκτος από την εορτή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου, ή Εκκλησία μας έχει αφιερώσει και άλλες ήμερες πρός τιμήν των αγίων αγγέλων. Στίς 26 Μαρτίου και στις 13 Ιουλίου εορτάζεται ή Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και στις 6 Σεπτεμβρίου πανηγυρίζουμε το εν Χώναις θαύμα. Με αυτό τον τρόπο προσφέρονται στους πιστούς πολλές ευκαιρίες για να ζητήσουν την προστασία και τις πρεσβείες των αγγέλων.
Στήν Εκκλησία μας ή Δευτέρα κάθε εβδομάδας είναι αφιερωμένη στους αγίους αγγέλους, ειδικές δε ακολουθίες υπάρχουν στην Παρακλητική κατά τους οκτώ ήχους της.Σέ όλες τις ακολουθίες και τις προσευχές προς τους αγγέλους φαίνεται καθαρά ό βαθύς σεβασμός πού πάντα είχε ή Εκκλησία μας προς αυτούς και το έργο πού επιτελούν ανάμεσα στους ανθρώπους για τη σωτηρία τους.
Στό Ώρολόγίον το Μέγα βρίσκουμε δύο σημαντικές ακολουθίες αφιερωμένες στους αγγέλους. Είναι ό «Ίκετήριος Κανών εις τον "Αγγελον,τον φύλακα της του ανθρώπου ζωής», και ό «Κανών εις τάς έπουρανίους δυνάμεις και εις πάντας τους Αγίους». Οί ύμνοι και οι προσευχές στους αγγέλους στηρίζουν την πίστη μας και διαρκώς μας θυμίζουν την άρρητη ενότητα μαζί τους.
Σέ μια ευχή του Αποδείπνου λέμε: «Τοίχισον ημάς άγίοις σου Άγγελοις, Ινα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι, καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως, και εις την έπίγνωσιν της απροσίτου Σου δόξης...». Είναι το προστατευτικό μας τοίχος οι άγιοι άγγελοι πού μας φρουρούν και μας οδηγούν σε μια ενότητα, οπού όλοι οι πιστοί είμαστε «συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού»και βέβαια συμπολίτες και των αγίων αγγέλων.
Εκεί όμως πού βιώνεται πραγματικά αυτή ή ενότητα είναι στη Θεία Λειτουργία.
Πριν από τη Θεία Λειτουργία, ψάλλουμε θριαμβευτικα τον αγγελικό ύμνο, τη γνωστή σε όλους μας Δοξολογία, πού αρχίζει με τα λόγια του ύμνου πού έψαλαν οι άγγελοι κατά τη νύχτα της γεννήσεως του Χριστού: «Δόξα εν ύψίστοις Θεώ...»Όλόκληρη ή δοξολογία είναι ένας ύμνος στη δόξα και το μεγαλείο του Θεού.
Στό κείμενο της Θείας Λειτουργίας οι άγγελοι αναφέρονται πολλές φορές.
Στήν ευχή της μικράς Εισόδου παρουσιάζεται ή Θεία Λειτουργία ως ό χώρος όπου «"Αγγελοι και άνθρωποι συμμίγνυνται, όπου γαρ Βασιλέως παρουσία και ή τάξις παραγίνεται». Αυτό το μυστήριο της αγγελικής παρουσίας και συλλειτουργίας παρακαλεί ό λειτουργός να ζήσουμε οι πιστοί. Να το ζήσουμε όπως το έζησαν οι άγιοι Πατέρες μας.
Ό τρισάγιος ύμνος «Άγιος ό Θεός», είναι το αγγελικό άσμα πού άκουσε ό προφήτης Ησαΐας. Το «αλληλούια» πού ψάλλουμε ανάμεσα στα αναγνώσματα του Αποστόλου και του Ευαγγελίου είναι επίσης αγγελικός ύμνος και σημαίνει «αινείτε τον Θεόν».
Ό χερουβικός ύμνος πού ψάλλεται πριν από τη Μεγάλη Είσοδο, προεικονίζει τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, όταν ό Κύριος θα έλθει εν δόξη κυκλωμένος από τους ουράνιους αγγέλους του. Ό ύμνος αυτός είναι ένας από τους πιο όμορφους ύμνους στην ορθόδοξη υμνολογία: «0ί τα χερουβειμ μυστικώς εικονίζοντες και τη ζωοποιω Τριάδι τον τρισάγιον ύμνον προσάδοντες, πάσαν νυν βιοτικήν άποθώμεθα μέριμναν. Ως τον Βασιλέα των όλων ύποδεξόμενοι, ταΐς άγγελικαίς άοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Αλληλούια». Ή βιοτική μέριμνα φαίνεται πραγματικά αυτή τη στιγμή να βρίσκεται πολύ μακριά και ό ουρανός τόσο κοντά, καθώς ό κατανυκτικός αυτός ύμνος πλημμυρίζει το ναό. Τη στιγμή της Μεγάλης Εισόδου των Τιμίων Δώρων «προηγούνται χερουβικές Δυνάμεις και αγγελικές στρατιές και προτρέχουν άοράτως ασώματοι χοροί και άυλες τάξεις και ύμνούν και δορυφορούν εμπρός στον μεγάλο Βασιλέα Χριστό πού έρχεται για τη μυστική Θυσία».
Στή Μικρή και τη Μεγάλη Είσοδο τα παιδιά συνήθως κρατούν τα έξαπτέρυγα, δύο μεγάλους μεταλλικούς δίσκους, στους οποίους εικονίζονται τα Σεραφειμ με τις έξη πτέρυγες.
Ό ουρανός όμως ενώνεται με τη γη τη στιγμή του καθαγιασμοϋ των Τιμίων Δώρων. Γι' αυτό και ό ιερέας συνειδητοποιώντας τη μηδαμινότητά του ευχαριστεί το Θεό πού τον αξιώνει να τελεί το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας: «...ευχάριστουμεν σοι και υπέρ της Λειτουργίας ταύτης, ην εκ των χειρών ημών δέξασθαι κατηξίωσας καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες αρχαγγέλων και μυριάδες αγγέλων, τα Χερουβιμ και τα Σεραφείμ, έξαπτέρυγα, πολλυόματα, μετάρσια πτερωτά, τον έπινίκιον ϋμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα και λέγοντα».
'Αν είχαμε μάτια άγιων, θα βλέπαμε σμήνη αγγέλων και αρχαγγέλων να φτερουγίζουν και να πετούν γύρω από την Άγια Τράπεζα. «Μετά τούτων των μακαρίων δυνάμεων και ημείς οι αμαρτωλοί βοώμεν και λέγομεν». Ό ουρανός και ή γη έχουν τώρα ενωθεί. Άγγελοι και άνθρωποι συνδοξολογούν τον Κύριο και ό χορός ψάλλει τον θριαμβευτικό ύμνο των αγγέλων: «"Αγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ό ουρανός και ή γη της δόξης Σου. Ωσαννά εν τοις ύψίστοις ευλογημένος ό ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Ωσαννά ό εν τοις ύψίστοις». Αυτός ό μαγευτικός ύμνος δοξολογίας πού πηδάει άπό τα βάθη της ψυχής μας, βασίζεται στο αγγελικό άσμα πού άκουσε ό προφήτης Ησαΐας. Πίσω από την τριπλή αναφορά του «"Αγιος», κρύβεται το μυστήριο της τριαδικότητας του Θεού.
Συνειδητοποιώντας την ιερότητα της στιγμής νιώθουμε ότι, καθώς οί φωνές μας γεμίζουν το ναό, ενώνονται με τις μυριάδες αγγελικές φωνές και μεταφέρονται στο θρόνο του Θεού. Γιατί ή αγάπη του Θεοΰ είναι τέτοια πού μας αξιώνει, εμάς τους ανθρώπους, να τελούμε κάτι πού μόνο οί πεντακάθαρες αγγελικές δυνάμεις είναι αξίες να προσφέρουν. Έτσι οί άγιοι άγγελοι συναγμένοι γύρω από την Αγία Τράπεζα μέσα στους γήινους ναούς μας συλλειτουργούν και συνδοξολογοϋν την αγαθότητα του Θεοΰ. Γονατίζουν μαζί μας και προσφέρουμε όλοι μαζί την αναίμακτη θυσία. Ό ίερός Χρυσόστομος γράφει ότι κάποιος διηγείται για ένα θαυμάσιο γέροντα, ότι κάποτε αξιώθηκε να ιδεί κατά την τέλεση των αγίων μυστηρίων πλήθος αγγέλων με στολές λαμπρές πού περικύκλωναν το άγιο Θυσιαστήριο και έστρεφαν τα πρόσωπα προς τα κάτω, όπως στέκονταν οί στρατιώτες ενώπιον του βασιλέως.
Μετά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων σε Σώμα και Αίμα Χρίστου, προσευχόμαστε για όλους εκείνους για τους οποίους προσφέρουμε την λογικήν λατρείαν, για τους ζώντες και τους κεκοιμημένους, υπέρ όλων των Αγίων και έξαιρέτως για την Ύπεραγία Θεοτόκο πού είναι ή τιμιωτέρα των Χερουβιμ και ενδοξότερα άσυγκρίτως των Σεραφείμ. Μπροστά της κλίνουν γόνυ όλες οί ουράνιες δυνάμεις.
Ανάμεσα στις αιτήσεις πού ακολουθούν, ή Εκκλησία μας μας προτρέπει: «"Αγγελον ειρήνης πιστόν όδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών παρά τον Κυρίου αίτησόμεθα». Δηλαδή να αγαπήσουμε τον καλό μας άγγελο, όπως εκείνος αγαπά τον καθένα μας. Να επιτρέπουμε σε αυτόν να κυριαρχεί στη σκέψη μας. Να κυβερνά ολόκληρη τη ζωή μας. Αυτό θα συντελέσει, ώστε καθημερινά να προχωρούμε και να τελειοποιούμαστε στην πνευματική μας ζωή. Γιατί ή ύλη δεν θα μας δελεάζει. Τα ενδιαφέροντα και οί αναζητήσεις μας θα είναι πνευματικές.
Ή Εκκλησία μας ψάλλει «των Αγγέλων ζηλώσωμεν τον βίον και τάς φρένας πτερώσωμεν εις ϋψος». Πόσο πιο ασφαλείς και σίγουροι νιώθουμε, όταν ξεκινάμε με τη βαθιά πίστη ότι ό Θεός μας έχει δώσει έναν ειδικό φύλακα να μας οδηγεί, να μας προστατεύει και να μας φωτίζει. Ό φύλακας άγγελος μας είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα πού επιβεβαιώνει την ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για τον καθένα από μας προσωπικά. Είναι μια εξαίρετη έκφραση πατρικής φροντίδας του Θεού, ένας σύντροφος μας πού ποτέ δεν μας εγκαταλείπει στη μοναξιά του σκότους. Είναι ή έκφραση της θείας πρόνοιας για τον κόσμο.
του πρεσβύτερου Στυλιανού Μαρκαντώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου