ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΚΥΡΙΕ ΣΩΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗ...ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ


«….ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΑΝΗΓΑΓΕΣ ΚΑΙ ΤΗ. ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΧΑΡΙΣΩ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ»
( Ιωάννου Χρυσοστόμου , Θεία Λειτουργία , ευχή της αγίας αναφοράς)

Η μόνη καταληκτική οδός για μας, μεταβάλλεται σε δίοδο: «εκ του θανάτου προς τη Ζωήν την άληκτον…» Ο καιρός της αιχμαλωσίας στα είδωλα τερματίζεται με τη ΓΕΝΝΗΣΗ του Ιησού, την εναθρώπιση του Λόγου.
Αυτός είναι ο Ιησούς της Βηθλεέμ , της ιστορίας και των αιώνων των ερχόμενων μέχρι της «συντέλειας των» και ΠΕΡΑΝ…
Αυτός ήταν ο Ιησούς ο μαραγκός από τη Ναζαρέτ …
Η ιστορία δεν τον έκρυψε , οι Μάγοι έφεραν δώρα , ο Ηρώδης , η ωμή έκφραση της εξουσίας ,οργάνωσε απόπειρα δολοφονίας …
Και η άρχουσα θρησκευτική «τάξη» Φαρισαίων ,Σαδδουκαίων, Γραμματέων , πονηρότεροι του Ηρώδη , Τον αντιμετώπισαν με ρεαλιστική φονικότητα ,διαστροφή της διδασκαλίας Του ,διαρκές μίσος για τη παρουσία Του.
Ωστόσο, Κύριε η κατάληξη είναι άλλη τα «δώρα σου προσήνεγκες» και τα δώρα σου παραμένουν μαζί με τη διαρκή παρουσία σου ανάμεσα μας … από τη νύχτα της Βηθλεέμ και πέρα .
Εκείνο που μας προσέφερες και συνεχίζεις να μας προσφέρεις, η συμφιλίωση με το Θεό, ο ανοιχτός δρόμος για τον ουρανό, ο δρόμος που αρχίζει από αυτή τη ζωή προς τους κόσμους τους νέους του ΦΩΤΟΣ και της ΩΡΑΙΟΤΗΤΟΣ –γνωρίζουμε Κύριε τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις – είναι αυτά που παραμένουν «αναφαιρετα»
Αν θέλουμε σε δεχόμαστε Κύριε ή Σε απορρίπτουμε ή Σε «αφήνουμε στην άκρη» το πολύ –πολύ σε βιβλιοθήκες ή έστω ,στις αναμνήσεις των παιδικών χρόνων!
Αυτές οι παιδικές αναμνήσεις … είναι οπωσδήποτε ένα …αγκάθι , προκαλεί, ενοχλεί, ξυπνάει ή τυλίγεται σε «χρυσόχαρτα δώρων» για να μη φαίνεται;
Αυτή η νύχτα μας το ζητάς ,να μείνουμε για λίγο μόνοι μας να ακούσουμε τη φωνή Σου επιτέλους.
Αυτή η νύχτα, είναι μια «απαρχή»: να μείνουμε λίγο μόνοι γιατί οι άνθρωποι «φοβούμεθα λίαν» την ησυχία ,ας είναι και σύντομη, και αγαπάμε τόσο την ταραχή;
Δεν μας είναι άγνωστα τα δώρα των Μάγων ούτε τα δικά σου Κύριε….Τα «κρατήσαμε»,τα βάλαμε στη καρδιά μας αλλά: και αμφιβάλλαμε και μπορεί να αμφιβάλλουμε ακόμα για την αξία τους …
Ο Ιησούς ελάχιστα αναφέρθηκε στο «χθες» και όταν το έκανε, ήταν για να κάνει περισσότερο κατανοητό το σήμερα. Ο Ιησούς είναι το αύριο που είναι κιόλας εδώ…
Όχι το αύριο της αναβλητικότητας, το αύριο του Ιησού και εκείνο του διαβόλου: δρόμος προς τον ουρανό το πρώτο , αδιέξοδο σκότους το δεύτερο.
Αν τα Χριστούγεννα δεν «προκαλούν» τότε…αυτό που μένει…είναι μια εορταστική εκδήλωση …ντυμένη ακριβά κουρέλια!
Ο Ιησούς είναι κάποιος από εμάς είναι το μέγιστο θαύμα Θεός και άνθρωπος και «μοναδικός»…
Αυτό υπενθυμίζουν τα Χριστούγεννα το μέγιστο δώρο που η αγάπη του Θεού πρόσφερε στον άνθρωπο είναι αυτό εκεί το παιδί, στη φάτνη τότε, κάθε μέρα μαζί μας ως τη συντέλεια του κόσμου…
Δύσκολο Κύριε , να εξηγηθούν αυτά ,στα παιδιά μας …ίσως …και αν εντός μας τα έχουμε απορρίψει ή τα φιλοξενούμε ακρωτηριασμένα και «παραμορφωμένα», όχι μόνο «δύσκολο» αλλά αδύνατο. Μια ευχή ανεβαίνει στα χείλη μας «Κύριε σώσε τα παιδιά μας από τη…γελοιογραφία Χριστουγέννων που τους δείχνουμε».
Γεώργιος Σχίζας
Περιοδικό-‘’Πειραική Εκκλησία’’

Δεν υπάρχουν σχόλια: